Misha van Der Werf studeert film aan de Sint-Lukas Hogeschool Brussel en is gefascineerd door de stad, haar bewoners en haar verhalen.
‘Le temps d’une danse’ is een korte fictiefilm met als hoofdpersonage een jonge Beninse visser die zich in de overgangsperiode bevindt tussen het rouwen om de dood van een geliefde en het accepteren ervan.
De film is een fictief verhaal dat zich in Benin afspeelt, maar wordt gebracht in een documentair formaat. De kortfilm geeft kritiek op het stereotyperen van mannen: niet wenen, niet te veel gevoelens tonen en sterk zijn op elk moment, geen ruimte voor kwetsbaarheid. Zelf heeft Misha van Der Werf daar nooit veel moeite mee gehad, maar de mannen rond hem wel van zijn mannelijkheid.
Na het spelen van de film wil hij de sociale impact van zijn kortfilm vergroten door de film te verwerken in een gratis expositie. Deze expo is gericht op jongeren en kaart verder de identiteit-kwestie en het thema ‘rouwen’ aan.
